Twoje ramiona pokrywa biały pyłek? Białe spadający płatki, swędząca skóra głowy to dolegliwości które nie powinieneś lekceważyć. Niemalże każdy choć raz w życiu tego doświadczył. Łupież lubi być podstępny. Trudno go zwalczyć, potrafi nawracać a nieleczony może wzmożyć wypadanie włosów i stany zapalne skóry głowy. Tymczasem większość z nas myśli, że wynika on z braku lub wręcz odwrotnie nadmiernej higieny osobistej. Nic bardziej mylnego.
Co to jest łupież?
To dermatologiczne schorzenie, które należy do grupy chorób łojotokowych. Wywołują go grzyby drożdżo podobne z rodzaju Malassezia, które są naturalnym składnikiem flory bakteryjnej człowieka. Pod wpływem niekorzystnych warunków zaczynają się mnożyć. Charakteryzuje się obfitym, drobno płatkowym złuszczaniem się naskórka skóry głowy. U osób dotkniętych łupieżem na skórze jest ich dwa razy więcej niż normalnie. Procesowi nadmiernego złuszczania, a co za tym idzie nie prawidłowej odnowy komórek naskórka, towarzyszy często świąd a czasami nawet nadmierne wysuszenie skóry głowy.
Przyczyny występowania łupieżu
Nie wszystkie przyczyny powstawania łupieżu zostały rozpoznane. Specjaliści uważają, że to schorzenie ma duży związek z niewłaściwą higieną skóry głowy, np. mycie włosów zbyt „agresywnymi” kosmetykami z dużą zawartością detergentów, niedokładne spłukiwanie, nadużywanie kosmetyków z alkoholem, również suszenie gorącym strumieniem powietrza.
Znaczenie mają również czynniki endogenne, np antybiotykoterapia a właściwie zbyt długie zażywanie antybiotyków, stosowanie ubogiej w witaminy i minerały diety a bogatą w cukry i tłuszcze, narażenie na stres, infekcje, zaburzenia hormonalne oraz predyspozycje genetyczne.
Zauważono, że łupież częściej dotyka osób z przetłuszczającą się skórą głowy.
Przyczyną może być też nieprawidłowy cykl odnowy naskórka. Zwykle skóra potrzebuje 28 dni na zregenerowanie się i wytworzenie nowych komórek. Przy zaburzeniach nowe komórki powstają w ciągu 7-15 dni. Jest ich wtedy tak dużo, że w postaci łusek zaczynają spadać z głowy.
Jak leczyć?
Zanim rozpoczniesz leczenie, należy rozpoznać jaki rodzaj łupieżu dotknął Cię. Łupież suchy, tzw zwykły, charakteryzuje się drobnymi białymi lub szarymi płatkami, które osypując się przypominają mąkę lub puder. Niekiedy towarzyszy mu lekkie swędzenie skóry. Nieleczony, może przekształcić się w łupież tłusty tzw łojotokowy. Wyróżniają go żółte, tłuste łuski przylegające mocno do głowy, mocno podrażniona i swędząca skóra, czasem w strupach a drastycznych przypadkach wypadanie włosów. Taki łupież, wymaga zwykle kuracji dermatologicznej i zastosowania leków na receptę.
Łupież nie jest problemem estetycznym tylko dermatologicznym, dlatego zwykłe szampony nie są w stanie pomóc. W preparatach do leczenia tej dolegliwości stosuje się zwykle jeden z trzech rodzajów substancji: cytostatyczne, keratolityczne lub przeciwgrzybiczne.
Do pierwszej grupy należą dziegcie mineralne (substancje smoliste) i siarczek selenu. Hamują tempo odnowy naskórka i przywracają prawidłowy cykl regeneracji. Jednak te preparaty nie likwidują przyczyny powstawania łupieżu, a efekt jest krótkotrwały.
Drugą grupa z substancjami keratolicznymi czyli związki siarki, kwas salicylowy, mocznik i dziegcie złuszczają skórę likwidując dolegliwość. Niestety ubocznym skutkiem jest zaburzenie funkcjonowania bariery ochronnej naskórka i znaczne zmniejszenie grubości skóry głowy. Dlatego po odstawieniu tych preparatów łupież powraca.
Trzecia grupa to preparaty przeciwgrzybiczne z klotrimazolem, flutrimazolem, ketakonazolem i pirytionianem cynku. Hamują mnożenie się grzyba Malassezia. Działają na przyczynę problemu i są najskuteczniejsze.
Lecznicze preparaty w odróżnieniu od zwykłych szamponów przeciwłupieżowych zawierają substancje aktywne, które działają nie tylko na zewnętrzne warstwy naskórka, ale wnikają też głębiej i pracują nawet po spłukaniu specyfiku. Skuteczne i sprawdzone są, np. szampony zawierające 2 procentowe ketokonazolu. Kuracje powtarzasz dwa razy w tygodniu przez miesiąc. Gdy łupież ustąpi, stosuj szampon profilaktycznie raz na dwa tygodnie. Na co dzień zaś używaj swojego ulubionego kosmetyku do mycia włosów i odżywki.
Przy leczeniu łupieżu łojotokowego, ważna jest dieta z wykluczeniem pokarmów powodujących nadmierne wytwarzanie łoju. Dieta powinna uwzględniać duże ilości jarzyn i owoców, mleka i nabiału. Należy ograniczyć spożywanie czekolady, tłustego mięsa i jego przetworów. Doustnie spożywaj suplementy z witaminą B (B1, B2, B6), witaminą PP. Wszystkie te witaminy działają przeciwłojotokowi.
Domowe sposoby na łupież
Poznaj naturalne mikstury, które pomogą zwalczyć tą nieprzyjemną dolegliwość.
2. Maseczka z jajek. Jak przy jogurcie tylko w tym przypadku wystarczy 15-20 min.
3. Płukanka. Zmieszaj 2 łyżki soku z cytryny z letnią wodą. Płucz włosy delikatnie wcierając w skórę głowy.
4. Olejowanie. Korzeń łopianu zalej olejem z pestek winogron. Odstaw w ciepłe miejsce na minimum miesiąc. Co kilka dni potrząsaj naczyniem. Gotową miksturę zlej i wcieraj w skórę główy na pół godziny przed myciem.
5. Buraki. Wymieszaj sok z buraka 1:1 z octem kosmetycznym (dostępny w aptece) i wetrzyj w skórę. Zmyj po 10-15 minutach.
6. Sok jabłkowy. 2 łyżki świeżo wyciśniętego wymieszaj z szklanką letniej wody. Wcieraj w skórę tuż przed myciem.
7. Tymianek. 2 łyżki ziela zalej wrzątkiem. Parz pod przykryciem. Po ostygnięciu, przecedź i spłucz płukanką głowę.
